ευτρεπισμένως

εὐτρεπισμένως (Μ)

επίρρ. έτοιμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Επίρρ. σχηματισμένο από τη μτχ. παθ. παρακειμένου ευτρεπισμένος (< ευτρεπίζομαι)].